بدون تردید تحقق سرمایهگذاری مستلزم آمادهسازی بسترهای مناسب و زیرساختهای مربوطه است و در این راه حقیقتاً اغلب سرمایهگذاران با دغدغههای فکری فراوان مواجه هستند که می توان از عمدهترین موانع و دلنگرانیهای اساسی سرمایهگذاران به موارد زیر اشاره نمود:
- ساختارهای وسیع اداری؛
- فرآیند پیچیده اجرایی شیوههای نامناسب پاسخگویی و راهنمایی؛
- مشکلات سر راه جذب منابع تسهیلاتی و حمایتهای دولتی،
- ضعف مدیریتی و نبود وحدت رویه سرمایهگذاری بهصورت کاربردی؛
در بعضی از کشورهای همجوار، حداکثر ظرف مدت دو روز مجوزهای فعالیتهای اقتصادی صادر میشود؛ درحالیکه این مدت در کشور مابه مراتب خیلی طولانیتر است. برای حل این مشکل اقدام کاربردی سریع و قانونمند لازم است. اگرچه قوانین جدید سرمایهگذاری برای محیطهای کسبوکار تصویبشده؛ اما در عمل ناکارآمد بوده و نیازمند اصلاح روش در تسهیل گری میباشد.
استعلامات فراوان از دستگاههای متعدد و بعضاً موازی روح سرمایهگذاران را خسته و ناتوان میکند؛ و همچنین برخوردهای ناشایست و خارج از منطق و استدلالهای غیرواقعی در ارائه پاسخ نه، توسط بعضی از دستگاهها به سرمایهگذار نیز از دیگر موانع مهم سرمایهگذاری میباشد.
اقدامات تسهیلگری در استانها، ازجمله ایجاد مراکز خدمات سرمایهگذاری و غیره بیشتر نقشنمایشی و فانتزی داشته و عملاً نتوانسته است مطالبات بهحق سرمایهگذاران را در تسهیل گری این امر رونق بخشد. که در همین راستا اقدامات زیر را جهت رفع این مانع مهم پیشنهاد میدهیم:
- افزایش تفویض اختیارات مدیران استانی؛
- ایجاد مرکز صدور مجوزهای فعالیتهای اقتصادی از یک واحد مستقل مثل معاونت؛ اقتصادی استانداری که مشرف بهتمامی ضوابط و قوانین سازمانها میباشد؛
ثبت دیدگاه