یکی از سوالات و مباحث پرحاشیه این روزها، این است که ما میبایست چه رفتار و واکنشی را نسبت به ورزشکاران و هنرمندانی که در حوادث اخیر واکنش یا اقدامی هزینه ساز و بر ضد امنیت کشور انجام داده اند داشت؟
همه ما، بدون تردید میدانیم که یکی از برنامه های عملیاتی دشمن در برهه کنونی، تمرکز و فشار بر هنرمندان و ورزشکاران از طریق عوامل مزدور یا اغفال شده داخلی است تا بتوانند با لطائف الحیل آنها را تبدیل به یکی از قطعات پازل خود بر علیه کشور و مردم کنند.
حال؛ اگر آنها توانستند، به طرق مختلف برخی از ورزشکاران و هنرمندان را در جهت مقاصد خود همراه نمایند، ما میبایست چه واکنشی نسبت به آنان داشته باشیم؟!
۱️⃣ مقابله، مخالفت، طرد، محکومیت و …
🔸 اگر چنین اقداماتی را انجام دهیم، دقیقا ما نیز در پازل دشمن قرار گرفته ایم و اقدامی را انجام داده ایم که او برای ما طراحی نموده است. با طرد کردن این دسته از ورزشکاران و هنرمندان، ما آنها را مستقیما به سمت جذب حداکثری دشمن سوق میدهیم و از آن پس دشمن با مصادره ظرفیت رسانه ای و مردمی آنها، بر علیه کشور و مردم اقدام به هزینه سازی میکند.
۲️⃣ نادیده گرفتن، بخشش، رافت اسلامی
🔸 اما اگر ما در مقابل خطا یا تصمیم اشتباه آنان، با دیده تسامح و تساهل بنگریم، عمق و پشت پرده چنین رفتاری را در نظر بگیریم و بر اساس مصالح کلی کشور و مردم، با رافت اسلامی رفتار کنیم، با جلساتی خصوصی یا عمومی به آنان اطمینان از عدم برخورد سلبی دهیم و در کنار آن توضیحات تبیینی به آنها ارائه دهیم، میتوانیم از تکرار آن جلوگیری کنیم و همچنین پازل دشمن را برهم بزنیم.
◀️ اینکه ما میبینیم، پس از تصمیم و اقدام اشتباه الناز رکابی، مسئولین با تعاملی رافت گونه با او رفتار نمودند را میبایست در چهارچوب راهبرد دوم قلمداد نمود و نتیجه اش نیز این بود که هم ایشان سریعا عذرخواهی نمود و همچنین دیگر بر علیه امنیت کشور اقدامی ننمود.
✅ گاهی اوقات، میبایست عمق اقدامات را سنجید و بر اساس گزاره های مختلف میدان، تصمیمات مبتنی بر عقلانیت و مصلحت کشور که به حق امام راحل فرمودند حفظ نظام از اوجب واجبات است گرفت.
✅ عرصه حکمرانی و سیاست، جایی برای تصمیمات احساسی، تسویه حسابهای عقیدتی و مچ گیریهای جناحی نیست. ما موظفیم بر اساس منافع کلی نظام برنامه ریزی و اقدام کنیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه